- Może kanapkę? - zaproponowała. - Nie odmówię - powiedział. Więc najpierw zaniosła Flic zupę, potem zeszła z powrotem na dół, przygotowała kromkę z grubym plastrem sera i piklami - ściśle według upodobań ogrodnika, przy okazji ukroiła i sobie plasterek, tylko znacznie cieńszy, na koniec zaparzyła podwójną porcję herbaty. Uporawszy się z tym wszystkim, ponownie zajrzała do Flic, która zdążyła już skończyć zupę i właśnie układała się do kolejnej drzemki, po czym mogła spokojnie wrócić na drugie piętro. Włączyła radio na Classic FM, gdzie akurat zaczynała się audycja „Relaks z klasykami", nalała sobie szklankę wody Evian, otworzyła drzwi na balkon i usiadła w ulubionym bujaku. Zamknęła oczy i pogrążyła się w myślach. Teraz wiedziała już na pewno, że to prawda. Bezbrzeżne zdumienie - tylko tak mogła nazwać to, co czuła. Potem otworzyła znowu oczy i zabrała się do pracy. 131 22. Kiedy Izabela i Chloe wróciły około szóstej z Kahlim, w domu panowała cisza. - Umrę, jeśli zaraz nie napiję się coli - oznajmiła Chloe, kierując http://www.weblustro.pl Nagle ktoś ją pchnął w plecy. Było to tak niespodziewane, tak gwałtowne, że Izabela krzyknęła i zachwiała się na nogach. Próbowała odzyskać równowagę, ale obcas jej się przekrzywił... Poczuła, że leci do przodu, wiedziała, co nadciąga - słyszała złowrogie dudnienie pociągu, przechodzące w ryk, widziała plamy obcych twarzy, przerażenie w oczach ludzi, otwarte do krzyku usta... Wyciągnęła przed siebie ramiona, dłońmi czepiając się rozpaczliwie powietrza, czyjegoś płaszcza... właściciel się wyszarpnął, Izabela zobaczyła w jego oczach strach, najpierw o siebie samego, ale po ułamku sekundy już o nią. Dopiero wtedy mężczyzna spróbował ją przytrzymać... za późno. Tor zdawał się lecieć w jej stronę, a tymczasem pociąg, trąbiąc 247
Na czas pobytu w Zuranie użyczyła swojego niewielkiego mieszkanka Kate z małym Samem. Wsunęła kartę do zamka i westchnęła z ulgą, kiedy rozbłysło zielone światełko. Za podwójnymi drzwiami był korytarz i następne podwójne drzwi, prowadzące do obszernego, eleganckiego salonu, umeblowanego replikami antyków. Ojciec nie zdążył zamieszkać w apartamencie. Kupił go prosto spod ręki pierwszorzędnego dekoratora wnętrz. Wnętrze, roztaczające delikatny aromat drewna sandałowego, ewidentnie miało charakter i sugestywnie oddziaływało na zmysły gościa. Poza salonem w apartamencie znajdowała się doskonale wyposażona kuchnia, a także taras ze stolikiem i krzesłami. Bella była jednak przede wszystkim śpiąca. Odszukała sypialnię, pchnęła drzwi i stanęła w progu jak wryta. Wystrój był tak zmysłowo przepyszny, że już sam jego widok wywoływał erotyczny dreszcz na skórze. Pomieszczenie udekorowano w barwach kremowej i beżu, dramatycznie podkreślonych czernią, nie szczędząc bogatych tkanin i luster w złoconych ramach. Cofnęła się na korytarz i otworzyła ostatnie drzwi. Może początkowo pokój był przeznaczony na drugą sypialnię, ale obecnie urządzono w nim gabinet. Bella wróciła po zostawioną przy wejściu walizkę. Drzwi wejściowe nie miały łańcucha zabezpieczającego, ale do budynku nie można było wejść bez karty-klucza. Sprawdź więcej się nie przydam - dodał już w progu. - W porządku. - Albo jeśli po prostu zmienisz zdanie i będziesz wolała, żebym został. - Nie zmienię. - Owinęła się ciaśniej niebieskim bawełnianym szlafrokiem, chociaż było ciepło i nikt poza Matthew jej nie widział. - W takim razie postaram się być fair wobec załogi, grać w golfa tak źle jak zawsze i nie zrażać Bianca jeszcze bardziej niż dotąd. - Zmusił się do uśmiechu. - Może nawet spróbuję trochę mniej nie lubić Loftusa i Brice'a. 125 - Tak czy inaczej baw się dobrze - powiedziała Karolina, błądząc myślami gdzie indziej.