Do diaska! Będzie musiała się nauczyć powściągliwości. W karty również grała fatalnie. - Tak. Po prostu chcę z nim pomówić. - W takim razie cię zostawię. Lucy przekupiła orkiestrę, żeby zagrała kontredansa. - Dla mnie zarezerwuj walca. - Z przyjemnością. Gdy znajdowała się w połowie drogi do salonu, w progu stanął Sin, a krok za nim Crispin Harding. Obaj dyskretnie obserwowali lady Jane Netherby. Jeszcze przed balem Sinclair uznał, że przypadkowe spotkanie będzie lepsze niż oficjalna prezentacja. Udając lekko pijanego, ruszył w stronę lady Jane. Minął ją, po czym raptem cofnął się tak niezręcznie, że na nią wpadł. Victoria pospiesznie odwróciła wzrok i zauważyła, że lord Kingsfeld patrzy na Sinclaira i przyjaciółkę jego starszego brata. Na twarzy lorda malowało się lekkie znudzenie, takie jak przez cały wieczór, ale dziwny błysk w oczach przyprawił ją o drżenie. http://www.twoj-psycholog.info.pl Akurat ten moment wybrał Lionel Parrish, żeby wyjść na taras. Tak nieudolnie udał zaskoczenie, że musiał wcześniej wiedzieć o ich obecności. - Przepraszam - powiedział, ale nie cofnął się do środka. - Na sali balowej zrobiło się zbyt niebezpiecznie. - Niebezpiecznie? - zaniepokoiła się Victoria. - Jak to? - Liverpool wspomniał o nowej umowie handlowej z koloniami, a Haverly z wrażenia wypluł porto na podłogę. Zanosi się na rozlew krwi. - Lepiej wrócę i zatańczę z którymś z nich - oznajmiła z wymuszonym uśmiechem. - Zaprowadzisz mnie na pole bitwy? Parrish podał jej ramię.
– I co ja mam z tym zrobić? – Nie wiem. Miałem przekazać panu wiadomość i podkreślić, że to ważne. Darren Mowery był największym wrogiem Sebastiana. Nikt nie nienawidził go równie mocno. Kiedyś Sebastian powierzyłby mu swoje życie i życie przyjaciół, Sprawdź kwalifikacje ratownika medycznego, ale odesłała go do domu i musiała poradzić sobie sama. Znalazła maść z antybiotykiem i podręcznik ratownika. Sebastian leżał już w łóżku, przykryty patchworkową narzutą swej babci, a jego dżinsy wisiały na poręczy. – Niech tutaj wyschną. – Wskazał je ruchem głowy. – Nie oddam ci ich. – Mogę je szybko uprać. – Nie, nie ruszaj ich, dopóki nie będę miał drugiej pary pod ręką. Przecież nikt w tym domu nie nosi spodni mojego rozmiaru. – Jak chcesz. – Wzruszyła ramionami. – Co to za książka? – zaciekawił się. – Podręcznik medycyny. Chcę się upewnić, czy dobrze cię