jednak ja to zrobiłem? - Nieumyślnie. Howard Lucas powiedział prawie to samo - przypomniał sobie Matthew. Ale to obcy człowiek, a ona jest moją żoną. No i matką dziewczynek... Jak gdyby było go stać na coś podobnego. Znów podjął walkę, tym razem odpowiadając atakiem na atak: - Przecież gdybym dodał do jedzenia mango, wiedząc o twojej alergii, to byłoby działanie z rozmysłem! I tym razem się nie odezwała. - Karo, na miłość boską! - wykrzyknął, dotknięty do żywego. – Jak możesz, choćby przez sekundę, wyobrazić sobie, że byłbym do tego zdolny! - Poczuł ucisk w klatce piersiowej. - Nawet gdybym cię nie kochał czy wręcz nie lubił! Karo, nie zrobiłbym tego nawet najgorszemu wrogowi! Prawie go nie słuchała, pogrążona we własnych myślach. - No? - spytał. - No co? - A może - odezwała się w końcu - wszystko było na odwrót? Załóżmy, że nie udało ci się ułożyć z nimi stosunków. - Nie rozumiem. http://www.terazbudujemy.biz.pl/media/ Kąpiel była gorąca, a ręczniki, które przyniosła jej Maria, cudownie miękkie i puchate. Podobnie jak sypialnię, również przylegającą do niej łazienkę urządzono nowocześnie i funkcjonalnie. Owinięta w jeden z ręczników, Jodie podreptała na bosaka do sypialni i otworzyła walizkę w poszukiwaniu koszuli nocnej. Obok koszuli leżała frywolna bielizna, zakupiona specjalnie na miesiąc miodowy. Skąd też te rzeczy wzięły się w jej walizce? Odpowiedź znalazła na karteczce, wciśniętej pod koszulę nocną. „Szkoda byłoby, gdybyś nie wzięła tych ślicznych rzeczy. Nigdy nie wiadomo, może spotkasz kogoś, kto doceni i je, i Ciebie. Andrea". Jodie omal nie parsknęła śmiechem, ale przypuszczała, że te szmatki raczej nie znajdą aprobaty u Lorenza. Włożyła koszulę nocną, zamknęła walizkę i postawiła ją na podłodze, potem wpełzła do ogromnego łoża i zgasiła światło. Powinna była przemyśleć swoją sytuację i znaleźć sposób wykaraskania się z niej, ale na to była stanowczo zbyt zmęczona. Lorenzo zamknął komputer i wstał od biurka. Wysłał e - maile do kilku osób; między innymi do prawnika, wyjaśniając mu swoje zamiary, do pewnego wysoko postawionego dyplomaty, który był mu winien przysługę, z prośbą o skrócenie normalnych procedur, tak aby mógł poślubić swoją brytyjską narzeczoną jak najszybciej, oraz do kardynała, który był jego dalekim kuzynem. Jodie zostawiła portfel z dokumentami na siedzeniu samochodu, więc mógł przefaksować jej dane do wszystkich trzech mężczyzn. Prawnikowi zlecił przygotowanie w największym pośpiechu umowy małżeńskiej, a jednocześnie aktu przeniesienia na niego własności Castillo, zgodnie z wolą jego zmarłej babki. Opuścił apartament, zszedł na dół i przemierzył labirynt nieużywanych pokojów ze staromodnym umeblowaniem i zatęchłym powietrzem, aż znalazł drzwi, których szukał. Przez chwilę oddawał się marzeniom. Poślubiłby tuzin bladych i chudych Angielek, żeby tylko móc zrealizować to, co już od bardzo dawna drążyło jego myśli. Nagły skurcz w chorej nodze wyrwał Jodie z głębokiego snu. Lorenzo usłyszał żałosną skargę, wychodząc z łazienki. Zmarszczył brwi, kiedy jęk się powtórzył. Owinął ręcznik wokół bioder i podążył do pokoju gościnnego. Pchnął drzwi i zapalił światło. Jodie leżała na środku wielkiego łoża i desperacko starała się rozmasować bolesne miejsce. Lorenzo natychmiast zrozumiał, co się stało. Podszedł do niej, objął za ramiona i spytał krótko: - Co się dzieje? Czy to skurcz? Jodie potwierdziła.
Powtarzając w myślach to, co zamierzała powiedzieć lady Rothley, Tempera wróciła na górę. W ręku trzymała chusteczkę, której niby to szukała w salonie. Przez cały okres pobytu w zamku Bellevue, w każdej chwili będzie się 53 starała znaleźć pretekst, by móc choć przelotnie spojrzeć na Sprawdź lady Rothley. Kiedy drugi powóz odjechał, pod drzwi podtoczył się następny. — Dobranoc, Bates! — Tempera usłyszała, jak książę zwrócił się do kamerdynera. — Dobranoc, milordzie. Służący zamknął drzwi powozu i rozległ się odgłos końskich kopyt na wysypanym żwirem podjeździe. Kamerdyner wrócił do holu. — Najpierw zjemy — zawołał Bates pompatycznie. — Stoły posprzątamy później. — Miałem nadzieję, że pan to powie, panie Bates — powiedział jeden ze służących. — Chętnie bym coś