Pierce zaczął bawić się szklanką. Nie patrzył na Amy, co dało jej czas, by się pozbierać. Nie jest bystrą i inteligentną dziewczyną. Na pewno nie można tego o niej powiedzieć. I nikt tak jej nie postrzega. Przeciwnie. W rodzinnym miasteczku nie pochwalali jej wyborów. Nawet siostry oblatki były nią rozczarowane. Gdyby Pierce znał prawdę... na tę myśl zesztywniała... też by nią gardził. Pierce nalegał: - Oboje jesteśmy inteligentnymi ludźmi. Znajdziemy swoją drogę, wypracujemy sobie własny sposób na życie. Lęk, jaki w niej narastał, przerodził się w dziką panikę. Dławiło ją w gardle, dusiło w piersi. Popatrzyła na Pierce'a kamiennym wzrokiem. W pierwszej chwili w jego oczach odmalowały się zdumienie i uraza. Potem http://www.spwysoka.pl/media/ – Ja? Skąd! Ale skoro wyrzekłeś się przemocy, to i tak nie pobiegłbyś łapać przestępców. Kawa była gorąca i mocna. Sebastian powoli zaczynał się czuć jak człowiek. W każdym razie na tyle, by zauważyć nagie ramiona i nogi Lucy. Była silna i w dobrej kondycji. Nic dziwnego, że udało jej się wyciągnąć go z wodospadu. – Najlepsze, co można zrobić w niebezpiecznej sytuacji – powiedział powoli – to wydostać się z niej. Pistolet może dawać fałszywe poczucie bezpieczeństwa. A to, że wyrzekłem się przemocy, nie znaczy jeszcze, że nie mogę łapać bandytów. Lucy podniosła wreszcie głowę. – Czy wyrzekłeś się wszelkiej przemocy, czy tylko broni palnej?
Serce Amy waliło. Nie miała zamiaru się tłumaczyć, zwłaszcza teraz. Tata ostrzegał, że doktor Kincaid jest bardzo inteligentnym człowiekiem, a takich z zasady unikała. Miała swoje powody. Szkoda tylko, że ani tata, ani Cynthia nie uprzedzili jej, że ten facet bywa Sprawdź Lucy weszła po schodkach. Jej dzieci siedziały na poręczach wiklinowych foteli. Po wyczerpującym dniu były zmęczone. To dobrze, pomyślała. Szybko i twardo usną. – Później wyjaśnię wam to dokładniej – odezwała się – ale na razie muszę wam powiedzieć tyle, że Sebastian Redwing jest tutaj. – Gdzie? – ożywił się natychmiast J.T. – To był ten hałas, który usłyszałam przy wodospadzie. Upadł i poranił się. Pomogłam mu dojść do domu. Nie chce, żeby wszyscy się dowiedzieli o jego obecności. Dlatego nic o tym nie wspominałam Robowi i Patti. – To był błąd, pomyślała. J.T. i tak się wygada.