należy do tych, co raczą się kawiorem. Niestety.

- Chcesz powiedzieć, że on wciąż tu jest? - przestraszyła się Imogen. - Próbuje nam pomóc - wyjaśniła Sylwia. - Jak przyjdzie, to ja wracam na górę - oświadczyła Imogen z paniką w głosie. - Dlaczego? - spytała cicho Chloe. - Bo nie możesz spojrzeć mu w oczy? Flic spojrzała na nią ze złością. - Tu raczej nie chodzi o oczy. - Możliwe - odparła śmiało najmłodsza z sióstr. - Uspokójcie się, dziewczynki - poprosiła Sylwia. Zuzanna obserwowała Imogen przez chwilę, ale się nie odzywała. - Czemu tak na mnie patrzysz? - spytała tamta. 295 Matthew wrócił z ogrodu całkiem przemoczony. - Nic. Klucze do samochodu i inne są w kurtce. - Zamknął za sobą drzwi i podniósł coś do góry. - I jeszcze to. - Popatrzył na nalepkę. - Mam nadzieję, że nie było mu to pilnie potrzebne. - To jego spray na serce! - zawołała Sylwia, także bliska paniki. - Używał tego w sobotę po wypadku - przypomniała sobie Flic. - Biedny stary John... - westchnęła Chloe. http://www.restoria.com.pl - Muszę pojechać do Selfridge'a - powiedziała. - Po co jechać taki kawał? - spytał Fairbairn. - Tu też jest mnóstwo sklepów. - Idź do Heala - poradził jej Matthew. Kat pokręciła głową. - On pracuje koło Marble Arch i w ogóle nie ma czasu na chodzenie po sklepach. Jeśli kupię coś u Selfridge'a, a nie trafię w jego gust, to przynajmniej będzie miał blisko, żeby wymienić. - Popatrzyła z namysłem na kolegów. - A może któryś z was pomoże mi wybrać? - Nie ja - odrzekł szybko Fairbairn. - Nie cierpię wybierania prezentów. Matthew zerknął na zegarek.

w Dagenham. - Pewnie w domu - odrzekł Loftus. - Biedaczka, liże rany. Wszedł Nick Brice. - Rozmawiacie o Katrinie? - Widziałeś ją? - spytał Matthew. Brice przytaknął. Sprawdź - To mnie nie niepokoi. Tylko przypomina, jak bardzo jesteśmy różni. - Przyznam szczerze, że właśnie te różnice wynikające z płci czynią naszą znajomość tak interesującą. - Daj spokój. Nie chodzi o różnice płci. Nie różnimy się tylko tak jak kobieta i mężczyzna - zaprotestowała, niezbyt zadowolona z kierunku, jaki Tanner chciał nadać rozmowie. - Nie? - Tanner pytająco uniósł brwi. - Jesteśmy inni, ale nie chodzi mi o ten aspekt. - Shey, coś ci powiem... - Cii... Już zaczynają. - Dobry wieczór, Erie! - Na scenę wyszła wokalistka i wesoło powitała zebranych.