długów.

Petrusa Cristusa i „Madonnę w kościele” van Eycka, ale też panneau Rafaela „Święty Jerzy walczący ze smokiem”. Wszystkie płótna znalazła pod atłasem owalnego pudła ze skóry. 137 Ponieważ obrazy były niewielkie, z łatwością się tam mieściły. Temperze dech zaparło. Nie spodziewała się takiego znaleziska. Teraz dużo więcej czasu zabierze jej zamiana obrazów i ukrycie falsyfikatów w pudłach, tak aby książę się nie domyślił, co się stało. Pozostawało tylko modlić się, aby zdążyła zejść do pokoju księcia, zanim całe towarzystwo wróci z Monte Carlo. Będzie musiała czekać, aż służba pójdzie spać. Będzie też musiała unikać służącego, który zawsze czeka, aż wszyscy wrócą na noc. Przede mną trudne zadanie, pomyślała. Była jednak podniecona i szczęśliwa. Znalazła to, czego szukała, i żadna trudność nie wydawała jej się teraz istotna. http://www.pan-okulista.edu.pl/media/ i czekał na otwarcie drzwi. Nie zawracał sobie głowy zapalaniem światła, tylko od razu podążył pod prysznic w przylegającej do sypialni łazience. Bella obudziła się nagle. Twarz i całe ciało dosłownie ją paliły. Czemu doświadczała tego właśnie teraz, po tych wszystkich latach? Czemu właśnie ten moment wybrało jej ciało, by sprzeciwić się narzuconym mu zasadom? Ojciec drwił z niej i twierdził, że nie potrafi zrozumieć pożądania. Ale to nie była prawda. Bella rozumiała je aż za dobrze. W dodatku wiedziała doskonale, jak bardzo jest na nie podatna. Nie chciała stać się podobna do ojca, więc usilnie starała się je kontrolować i tłumić. Ale wydawało się, że nagle utraciła wszelką kontrolę nad tym, co pulsowało w jej ciele, domagając się uwolnienia, zaskakując ją i wprawiając w zakłopotanie. Gwałtownie usiadła na łóżku. W tej samej chwili Edward stanął w otwartych drzwiach łazienki. Bella patrzyła na mężczyznę w milczącym niedowierzaniu. Podobnie jak ona, był zupełnie nagi. Bursztynowa opalenizna dodawała uroku jego szerokim ramionom, pokrytej ciemnym włosem klatce piersiowej i płaskiemu brzuchowi. Był najbardziej seksownym mężczyzną, jakiego sobie mogła wyobrazić. Wysoki, ciemnowłosy, nieprawdopodobnie przystojny. Miał w sobie to coś, co kazało kobiecie drżeć w podnieconym oczekiwaniu. Jakim cudem zdołał się tu dostać? Zamrugała, ale zjawa nie znikła, a przecież to nie mogło dziać się naprawdę... Tylko że on wciąż tu był, a więc... musiał istnieć naprawdę. Bella opuściła wzrok, a jej policzki oblał szkarłatny rumieniec. Edward obserwował udawane, jego zdaniem, zmieszanie na twarzy młodej kobiety. - Jak się tu dostałaś? - rzucił nieprzyjaznym tonem.

- Shey, obiecałaś, że jak już wsadzimy Carę do samolotu, pokażesz mi swój tatuaż. Jako twój narzeczony mam prawo go zobaczyć. Możemy natychmiast wrócić do mnie do hotelu albo pojechać do ciebie. - To nie będzie konieczne - powiedziała Shey. - Jak to? - zdumiał się Tanner. Przez ostatnie tygodnie Sprawdź - Dzięki, ale my już wychodzimy - z miejsca zaoponowała Shey. - Me, nie, jeszcze nie idziemy - zaprotestował Tanner. - Z przyjemnością poznam twoich znajomych. Mam tylko jedną prośbę - popatrzył na starsze panie. - Proszę nie rozgłaszać, że jestem księciem. - Obiecujemy - zapewniła Pearly. - No to idziemy! - popędziła ich Mabel. Shey popatrzyła na uśmiechającego się tajemniczo Tannera. Chyba wpadła w pułapkę. - No dobrze. Ale tylko na chwilę. Niedługo muszę wracać do domu - zastrzegła się. Nikt jej nie słuchał. Tanner już prowadził obie panie