ciemności wieżowiec, przy którym przerobione na mieszkania magazyny wydawały się dziwnie pomniejszone. Potem skierował wzrok na Tower Bridge z nieruchomym rzędem świateł stojących zderzak w zderzak aut. - Szybciej będzie piechotą - krzyknął. Allbeury podniósł rękę na znak zgody, skręcił w Curlew Street i zniknął. 109 Jim Keenan dotarł do szpitala St Thomas tylko dziesięć minut wcześniej - przypadek zrządził, że kiedy Shipley do niego zadzwoniła, detektyw był bardzo blisko, na stacji Waterloo. Właśnie wypuszczono ją z rentgena i chociaż zalała go całym potokiem bezładnych zdań, starał się ze wszystkich sił wydobyć z nich jakiś sens. - Trochę wolniej, dobra? Na razie wiem, że ktoś zepchnął cię ze schodów... - A ty się wreszcie skup! - przerwała mu niecierpliwie. - On się nazywa Christopher Wade, ale http://www.mojabudowa.biz.pl bo Irina czasem opowiada swojej babci, jak spędziła dzień. - A są jakieś miejsca, do których regularnie zabiera pani córeczkę? - Znał z góry odpowiedź, bo Novak posprawdzał wszystkie cele ich wędrówek, ale wolał, żeby Joanne nie czuła się inwigilowana, a przede wszystkim, nie wpadła w panikę. - Biblioteka. To jest przy Hall Lane. Nazwa brzmi South Chingford Library. - W porządku. - Zaraz koło supermarketu Sainsbury'ego - dodała. - Pewnie wiele to nie pomoże, ale... - Znajdę tę bibliotekę, pani Patston, proszę się nie
Powoli, kuląc się z chłodu, położyłam się na marmurowej płycie. Jaskrawe światło oślepiało mi oczy. Wilk sam wskoczył na ołtarz i położył się mi w nogach, w poprzek płyty, nieruchomo jak rzeźba. Wbrew oczekiwaniom, Lereena nie zaczęła go przywiązywać, chociaż z obu stron ołtarza zwisały łańcuchy z obręczami. - Widzę, że świetnie wiesz co masz robić,- nachyliwszy się, Władczyni niedbale potargała go po uszach. Zwierzę nastroszyło się, ale nie drgnęło. – w przeciwieństwie do swojej strażniczki. Złóż nogi, a ręce połóż na piersi. Poza w której się znajdowałam mnie nie pocieszała. Do pełni szczęście brakowało tylko świeczki, długiej i mocnej. Błagalnie spojrzałam na wampira, a ten wyrozumiale się nade mną nachylił. - Rolar, nie podoba mi się to! - Nie bój się,- wyszeptał w odpowiedzi,- wszystko idzie jak trzeba. Jeżeli Lereena spróbuje zmienić obrzęd, to ci od razu powiem. - A jeśli nie zdążysz? - żałośnie zapytałam, zaczynając panikować przed nieznanym. Sprawdź Skoro byli teraz małżeństwem, to wszystko musi się zmienić, jej życie odmieni się zupełnie. R S - Mam nadzieję, że będziemy dobrym małżeństwem - szepnął jej Nikos do ucha. Jego usta były tak blisko, że musnęły skórę Carrie, wzbudzając miły dreszcz. - Najbardziej ze wszystkiego chciałbym teraz zamknąć drzwi na klucz i kochać się z tobą do rana - mruczał, delikatnie głaszcząc ją po plecach. - Przecież wszyscy się domyśla, co robimy -przeraziła się Carrie, chociaż sama też tylko tego pragnęła. Przez całe dwa tygodnie wspominała tamten pierwszy