- Dzień dobry, jestem lekarzem, moje nazwisko Covert i domyślam się, Ŝe chodzi o tę młodą damę. Mark stał z boku i obserwował, jak Erikę waŜą, badają, mierzą obwód głowy. - Świetnie się rozwija - powiedział lekarz z uśmiechem. Najgorsze dopiero nadeszło, gdy siostra szczepiła Erikę przeciwko odrze. Dziewczynka krzyknęła, rozpłakała się, ale gdy dostała od Laurie piłkę, łzy wyschły jej momentalnie. - Hmmm - mruknął doktor - ma jedenaście miesięcy, powinna więc stać samodzielnie i przynajmniej próbować mówić mama, tata. - Niestety. - Co niestety? - Nie mówi. - W ogóle? - Nie mówi tak jak naleŜy. - Jak to? Lekarz uniósł krzaczaste brwi. - Nazywa pana mamą, a pańską Ŝonę tatą? - Nie. Bo ja nie mam Ŝony, jest niańka. A Erika mówi do mnie tata, choć nie jestem jej ojcem, tylko wujem. Doktor uśmiechnął się. http://www.e-plytywarstwowe.net.pl/media/ - Wpadam czasami w okropne tarapaty - westchnęła i usiadła wygodniej na gałęzi. - Tak się nudziłam, zanim przyjechałaś. Di, gdybyś tylko wiedziała... - Chciałabym postępować jak ty - przyznała się kuzynka. - Ale jestem na to zbyt tchórzliwa. - To wcale nie wygląda tak wesoło - zwierzyła się Arabella, podskakując lekko, aż zatrzęsły się liście. - Mówię ci. Di, w zeszłym tygodniu przeżyłam prawdziwą katastrofę. Obiecaj, że nie będziesz zgorszona. - Jak mogę obiecać, jeśli nie wiem, co chcesz powiedzieć? - zapytała Diana logicznie. - Ale cokolwiek by to było, nadal pozostanę twoją przyjaciółką, Bello. Arabella zdecydowała, że to wystarczy i cichym głosem opowiedziała kuzynce historię z Joshem Baldockiem. - Och, Di, tak się bałam - skończyła szeptem. - A potem Poczułam straszny wstyd. To było okropne! Wolę nie myśleć, co by się stało, gdyby nie nadeszła panna Stoneham. - Jeszcze nigdy nikt nie chciał mnie pocałować - odparła smutno Diana, po czym dodała: - To wielkie szczęście, że masz pannę Stoneham. - Czy to znaczy... Nie myślisz więc, że jestem okropna? - Oczywiście, że nie - Diana poklepała ją lekko po ramieniu. - I nie jesteś zaszokowana? - Może odrobinę, ale przyznam, że trochę ci zazdroszczę. - Och, Di! - krzyknęła Arabella. - Tak się cieszę, że przyjechałaś! Nasz debiut będzie taki radosny! - Mam nadzieję - powiedziała Diana z powątpiewaniem w głosie, bo dobrze pamiętała swoje skrępowanie podczas rodzinnych spotkań. - Jestem strasznie nieśmiała. Wiesz, jak głupio zachowuję się w towarzystwie.
- Powiedziałam już wam, że nic nie widziałam. - Objęła ramiona dłońmi. - Znam prawo, nie możecie mnie aresztować. - Nie rozumiesz, że możesz być następna? - Santosa zaczynał irytować jej upór. - Facet skuma, że coś wiesz, i po tobie. Będziesz bezpieczniejsza, jeśli nam pomożesz. Uspokój się i... - A co? Dacie mi ochronę? - Zerwała się z krzesła. - Policyjną ochronę dziwce? Jasne. Chcecie, żebym mówiła, a potem mnie zostawicie. Gówno was będę obchodzić. - Nieprawda. - Santos wstał. - Nie chcę, żeby zginęła jeszcze jedna dziewczyna. Nie chcę, żebyś ty zginęła, Tia. Posłuchaj... - zaczął, włożywszy ręce do kieszeni z udaną nonszalancją - Porozmawiajmy... o czymkolwiek. Poznajmy się lepiej. Jeżeli potrzeba ci czegoś... - Nie pamiętasz mnie, prawda? - Nieledwie plunęła w niego tymi słowami. - Nawet się nie domyślasz! - Była tak wzburzona, że jej oczy zdawały się miotać iskry. Machnęła ręką. - No pewnie, niby skąd? Poszedłeś sobie i o mnie zapomniałeś. Sprawdź chciał stanąć na wysokości zadania. - Jeśli jesteś pewna, to podejdź do mnie. Nie odrywając spojrzenia od jego oczu, podeszła do niego. - BliŜej - szepnął, gdy delikatny kobiecy zapach dotarł do jego nozdrzy. Obserwował, jak przełyka ślinę, widział, jak zadrŜała, gdy stanęła z nim prawie twarzą w twarz. Prawie. - BliŜej - powtórzył. Uniosła brwi wyraźnie zdziwiona. Jeszcze jeden krok i wpadłaby na niego. Uśmiechnęła się kącikami ust. Mark słyszał jej przyspieszony oddech, przyglądał się, jak się zbliŜa, wtedy tak wymierzył odległość, by przekonała się, jak bardzo jej pragnie. Z nagłej zmiany wyrazu jej twarzy domyślił się, Ŝe zrozumiała to. Ból przeszył jej ciało. Nie mogła określić przyczyny, ale pragnęła go. Przebiegło jej przez myśl, Ŝe on obdarza ją rozkoszą niewyobraŜalną, ponad miarę. O takiej