Zatelefonował do adwokata w czwartek z samego rana, a nie zastawszy go w biurze, zostawił wiadomość. Po godzinie Jack Crocker oddzwonił. Matthew poprosił, żeby zaczekał na linii, aż wyjdzie z komórką na Bedford Square. Amerykanin najpierw uważnie wszystkiego wysłuchał, po czym wyraził swoje współczucie i przeszedł do rzeczy. Poradził, by Matthew przede wszystkim uregulował rachunek, gdyż jego wiarygodność wobec VKF wyraźnie stała pod znakiem zapytania, a dopiero później próbował szukać winnego. - Chyba już wiem, kto to - wyznał Matthew. - Bardzo chciałbym się mylić, ale obawiam się, że to niemożliwe. Jeśli mam rację, to nie podejmę żadnych prawnych kroków, natomiast bardzo mi zależy na dowodach. - Powiesz mi, kogo podejrzewasz? - Nie na tym etapie, jeśli nie weźmiesz mi tego za złe. - To twoja sprawa. - Prawnik umilkł na chwilę. - W zasadzie to nie moja działka, ale mam wrażenie, że nietrudno będzie namierzyć winowajcę, zwłaszcza jeśli podarunki zamówiono przez Internet. Połowa ludzi w tym kraju otrzymuje świąteczne katalogi prezentów zarówno do domów, jak do pracy, i jeśli sobie przypominam, co http://www.domydrewniane.edu.pl sposób przechować je do chwili wyjazdu. — Porządny złodziej — powiedział też wtedy ojciec — rzadko korzysta ze schowka zamykanego na klucz. To zbyt oczywiste. A kiedy przemyca się brylanty, nie ma nic lepszego niż pusta w środku książka. Lecz lord Eustace nie przemycał brylantów. Ale „Madonna w kościele” była tak mała, że z łatwością można ją było zawinąć w gazetę lub wsunąć za ramkę fotografii. Tempera sporządziła w pamięci listę wszystkich miejsc, do których będzie musiała zajrzeć. Miała nadzieję, że 131 wystarczy jej czasu na ich przeszukanie, zanim służący skończą obiad.
nazwisk, ale odpowiedz mi na jedno pytanie: jak myślisz, czy to sprawa powiązań osobistych czy biznesowych? Nigdy nie uważałem architektów za szczególnie żądnych krwi. - Przynajmniej nie na moim szczeblu. - Czyli sprawy osobiste? Matthew nie odpowiedział. Sprawdź batalię od nowa. - Nie słyszałaś, co mówiłem? O tym, co zrobiły? Głównie Flic, bo ona wszystko wymyśliła, ale Imo wspiera ją na całej linii. 71 - Jak możesz?! - Karolina wstała i przesunęła ręką po rozczochranych włosach. - Jak możesz tu siedzieć, nazywać je zdrobniałymi imionami, a jednocześnie oskarżać o tak straszne rzeczy? - Przecież zawsze tak o nich mówimy! - Matthew czuł się oszołomiony i zdruzgotany. - Aha, więc teraz jest „my"? - zauważyła lodowatym tonem. - Oczywiście. - Bo dotąd jakoś nie używałeś liczby mnogiej.