miesięcy przywieźli Irinę do domu. Sandra odczekała, aż wnuczka zaśnie, a Dean pójdzie do kuchni przygotowywać spaghetti na kolację, po czym ruszyła na poszukiwanie zięcia. Tony w garażu grzebał pod maską samochodu. - Jest już kolacja? - spytał, widząc teściową w bocznych drzwiach. - Niedługo będzie. - Sandra zamknęła za sobą drzwi, nabrała powietrza i przeszła prosto do rzeczy. - Tony, domyśliłam się, dlaczego tak dziwnie zachowywałeś się wobec policji i nie chciałeś ani rozmawiać o adopcji, ani zwrócić się do telewizji. Wyprostował się z nieprzeniknioną, przypominającą maskę twarzą. - Nie wiem, o co ci chodzi. Ściszyła głos. - Zdobyliście ją nielegalnie, tak? - Sandro... - Trzeba było mi powiedzieć! - wybuchnęła, chcąc mieć to wreszcie za sobą. - Przecież bym zrozumiała, jak mogliście myśleć inaczej? Pomogłabym wam, http://www.dobra-ortopedia.net.pl/media/ gorączkę i darł się jak opętany. Carrie od tego wszystkiego pękała głowa. Chciało jej się płakać i w ogóle nie mogła logicznie myśleć. Jedno tylko wiedziała na pewno: trzeba jak najprędzej zabrać Danny'ego z tego przeklętego parkingu. Jeśli kluczyki zaraz się nie znajdą, trzeba będzie jakoś inaczej dostać się do domu lub w jakiś inne miejsce, gdzie będzie można zająć się właściwie gorączkującym niemowlęciem. Koszmar rozpoczął się z samego rana, kiedy wraz z Elaine i jej rodziną wybierali się na lotnisko. Danny był marudny, a jedna z bliźniaczek zauważyła na jego buzi czerwone kropeczki. Carrie nie miała pojęcia, co
- Zostanę na ranczu, dopóki nie uregulujemy wszystkich formalności, ale sam nie dam sobie rady. Musicie mi pomagać. Ustalimy gra... Odezwał się dzwonek przy drzwiach, Ash przerwał i podniósł się zza biurka. - To pewnie Whit. Sprawdź nie stało, ot, zwykły incydent, o którym postara się jak najszybciej zapomnieć. Po prostu jej mąż odrobinę (nie, wcale nie odrobinę) przesadził. I ten ton: „Cicho!". Nigdy tak do niej nie mówił. Poruszyła tę sprawę rano przy śniadaniu: - To w nocy było dość niezwykłe, wiesz? - Niezwykłe? - powtórzył ze zdziwieniem. - Nie chodzi o sam seks, było mi bardzo miło. - Ja myślę. - Tylko... - Tylko co? - Tylko trochę zbyt brutalnie. - Przepraszam, Lizzie! Naprawdę mi przykro!