335 Zuzanna poczuła się, jakby ktoś ją opluł. - To nieprawda. A poza tym odbiegasz od tematu, bo o tobie teraz mówimy. O tym, co zrobiłaś, i jak z tego wybrnąć. Flic podeszła tak blisko, że dzieliło je najwyżej kilkadziesiąt centymetrów. - Już ci mówiłam, jak. Po prostu stąd wyjdziesz. W tej chwili. Wynoś się, rozumiesz? - Nigdzie nie idę. - Wynocha! - Flic trzęsła się ze złości. - Wstawaj i wynoś się z mojego domu! - Nie. - Zuzanna zacisnęła ręce na poręczach fotela, jakby się bała, że Flic wywlecze ją siłą. - Nie jestem twoją młodszą siostrą i nie pozwolę się terroryzować. Powiem, co myślę, i mimo wszystko spróbuję ci pomóc. - To ma być pomoc?! - Flic nie panowała już nad głosem. - Jak śmiesz?! Siedzisz tu jak uparta krowa, oskarżasz mnie o przestępstwa, chociaż dobrze wiesz, że to on je popełnił! - Policzki jej płonęły, źrenice się rozszerzyły, wyglądała jak furia. - Ja fałszowałam podpisy? Ja skrzywdziłam własną siostrę? To może http://www.deska-tarasowa.net.pl - gdyby sierżant Malloy się dowiedział, że chce porozmawiać chwilę w samotności z rzekomą ofiarą, to natychmiast wywlókłby go stąd w kajdankach. Na razie jednak, w miejscu gdzie panował wprawdzie chaos, ale tylko do pewnych granic, nikt chyba jeszcze nie wiedział o żadnych oskarżeniach. Pokój dla gości był wolny. Ta sama miła pielęgniarka przyniosła Matthew filiżankę herbaty, obiecała też poszukać Imogen i jeśli dziewczyna wyrazi zgodę na rozmowę, dopilnować, by tu trafiła. Nie przyjdzie, pomyślał, pijąc herbatę. Ale przyszła. 69. - Flic leżała w łóżku z grypą.
nie powtórzy - dodała. - Dlaczego? - zapytał. - Jestem wolnym człowiekiem, nie mam żadnych zobowiązań. Oboje jesteśmy młodzi, z nikim nie jesteśmy związani. Między nami iskrzy, nie zaprzeczysz. Dobrze wiesz, że oboje tego chcemy. - Jest wiele rzeczy, których mogłabym chcieć, ale świadomie Sprawdź jak trajkotać o sobie nawzajem. Nie ma wątpliwości, że wiadomość rozrosłaby się do iście baśniowej opowieści o podłej macosze, która bije i ciemięży piękną pasierbicę. Powinnam trzymać się z daleka, powiedziała do siebie Tempera, nie tylko od hrabiego, ale i księcia. No i oczywiście od lorda Eustace'a! Umocniła się jeszcze w tym postanowieniu, kiedy przy obiedzie usłyszała nowe wieści od pokojówek. Dowiedziała się, że lady Holcombe przegrała zeszłej nocy sporo pieniędzy w bakarata i że miała w związku z tym bardzo nieprzyjemną rozmowę z mężem. Natomiast sir William Barnard, i tak już bardzo zamożny, wygrał prawie fortunę. Tempera usłyszała też, że