– Tylko przeszłość. – Dziewczyna spojrzała Kate w oczy. – Też coś wspominasz? – Raczej kogoś. Dawnego kumpla. – Wzięła zaproszenie do ręki i podała je Marilyn. – Ma tutaj przyjechać i chętnie bym się z nim spotkała. – Znasz Luke’a Dallasa? Tego Luke’a Dallasa?! – Marilyn pokręciła głową, patrząc na jego zdjęcie. – Jest wspaniały! – Studiowaliśmy razem w Tulane. Z Richardem. Byliśmy naprawdę dobrymi przyjaciółmi. Najlepszymi. Marilyn zwróciła jej zaproszenie. – Więc w czym problem? – Pokłóciliśmy się tuż przed końcem studiów i od tego czasu się nie widzieliśmy – westchnęła Kate. – Nie wiem, czy to dlatego, że w moim życiu tak wiele się zmieniło, ale chciałabym to naprawić. – No to akurat jest okazja. – Właśnie. Tyle że Luke chyba uważa inaczej. Dzwoniłam do niego trzy razy, ale nie oddzwonił. Marilyn myślała przez chwilę ze zmarszczonymi brwiami. W końcu wyprostowała się i spojrzała na szefową. – Przecież nie musisz go prosić o zgodę. Po prostu idź na to spotkanie. – Ale... http://www.dentysta-sadysta.net.pl/media/ zdawać się na innych – wyjaśniła. – I to mi odpowiada. Nieznacznie skinął głową. – Rozumiem. Pomyślał, że z nim jest bardzo podobnie. Odkąd został samotnym rodzicem, musiał niemal opędzać się od kobiet, pragnących służyć mu pomocą. Zdecydował samemu uporać się z sytuacją i jak dotąd szło mu całkiem dobrze – mimo iż Freya nieustannie przysparzała zmartwień. Był jednak pewien, że z czasem i to jakoś się ułoży. Gdy stanęli przed hotelem, Theo uświadomił sobie z lekkim zakłopotaniem, że wcale nie chce, by ten wieczór już się skończył. W towarzystwie Lily czuł się dobrze i bardziej beztrosko niż kiedykolwiek w ciągu minionych czternastu miesięcy. Jednocześnie
Z Laurel nigdy tak nie było. Kiedy wracał do domu po dniu ciężkiej pracy, z dziećmi zazwyczaj siedziała opiekunka, na stole stygła przyniesiona z restauracji pizza i leżała kartka od Laurel, że wróci późno. Nie o takim życiu marzył. Z salonu dobiegły odgłosy kłótni. Jack już chciał Sprawdź Zawsze tego chciałem. Nie potrafił znaleźć słów, które oddałyby to, co czuł. - Kocham cię, Malindo - rzekł po prostu. - Chcę, żebyś została moją żoną i matką moich synów. Chcę, żebyś dzieliła z nami nasz dom i nasze życie. O tym marzyła. Dom, rodzina. Szczęśliwe zakończenie, którego zawsze pragnęła, ale o którym obawiała się myśleć. Z drżącymi wargami rzuciła mu się na szyję. Zaskoczony Jack prawie stracił równowagę. - Czy to znaczy tak? - zapytał ze śmiechem. Śmiejąc się przez łzy Malinda spojrzała mu w oczy. - Dopiero jak powiesz „proszę". Drzwi łączące salon z kuchnią otworzyły się