Pańska teściowa wydaje się dość rozsądna, powinna to zrozumieć. - Zrozumiałaby, nawet gdybym dawno temu się wyniósł. - Może ją pan zapytać, co będzie łatwiejsze dla niej i ewentualnie najmłodszej dziewczynki. W ten sposób przekona się, że wciąż pan próbuje postąpić, jak należy. - Hughes milczał przez chwilę. - Tylko pod żadnym pozorem proszę ani na chwilę nie pozostawać z żadną z tych panienek sam na sam. Przyjechał taksówką i od razu natknął się na Zuzannę, która dopiero co zaparkowała swoje błękitne mini za samochodem Sylwii. Kiedy szli razem do domu w ulewnym deszczu, milcząc, Matthew zrozumiał, że nie może liczyć na spokojną rozmowę z teściową. Oczywiście nadal miał klucze, ale pozwolił Zuzannie zadzwonić. Drzwi otworzyła Sylwia, za nią stały wszystkie trzy dziewczynki w płaszczach albo kurtkach. - Co za niespodzianka! Właśnie same wróciłyśmy, przywiozłyśmy Chloe ze stacji. Kahli przywitał się z Matthew, ale przestrzeń za psem wypełnił niewidzialny lód. - Nie muszę chyba wyjaśniać - oświadczyła obcesowo Zuzanna - że nie przyjechaliśmy razem. - Nachyliła się do Sylwii i ściszonym głosem http://www.aptekarskie.pl/media/ Sylwia odetchnęła z ulgą, kiedy wreszcie obie poszły. No i jeszcze Imogen, która nadal trzyma się na uboczu. Najtrudniejsza, przysparzająca najwięcej kłopotów, a jednak na swój sposób wrażliwa, pod wieloma względami najbardziej uczuciowa z córek Karo... Dlaczego dotąd nie przyszła odwiedzić babki? Czy to zwykły lęk przed szpitalem? A może Imo boi się spojrzeć Sylwii w oczy? I znowu: dlaczego? Z odpowiedzią na to i wiele innych pytań, których lista wciąż się powiększała, Sylwia wciąż jeszcze nie umiała się zmierzyć. Pod tym względem choroba może się okazać bardzo użyteczna, myślała Sylwia, leżąc z zamkniętymi oczami, na wypadek gdyby jednak ktoś się pojawił. Zasłabnięcie, choć samo w sobie groźne, pozwoliło jej na chwilę wytchnienia od problemów. Może to obrona organizmu przed czymś znacznie gorszym niż niegrzeczne zachowanie wnuczek,
- Prawie wszystko jest blisko. Mama mówiła, że wpadło ci w oko poddasze. Matthew podniósł na nią zdumiony wzrok. - Niezupełnie. Dowiedziałem się od mamy, że twój tata urządził tam sobie pracownię. Wspomniałem tylko, że mnie też to miejsce pasowało by do pracy, ale mama powiedziała, że ty chcesz się tam Sprawdź był niesamowity! Jednak ona, osoba mocno stąpająca po ziemi, nawet nie drgnęła. Choć z ręką na sercu musiała przyznać, że od dawna nie widziała równie przystojnego mężczyzny. Tak, od bardzo dawna. Książę odwrócił się do swoich aniołów stróżów. - Wkrótce spotkamy się w hotelu. - Ale Wasza Wysokość - zaczął Tonio, wyraźnie gotów spierać się z chlebodawcą. - Tonio, ani słowa więcej - uciął książę, po czym odwrócił się do Shey i oświadczył: - Chciałbym zobaczyć się z moją narzeczoną. - No to zapraszam na przejażdżkę.