- Dokąd? - chciała wiedzieć. - Nie wiem, nie powiedział - odparła Willow. - Ale dzisiaj jest tak piękna pogoda, że pomyślałam, że my także wyjdziemy na dwór. - Nie chcę nigdzie wychodzić! - Amy spojrzała na nią wyzywająco. - Ja też nie! - Mikey usiadł na podłodze i nie zamierzał się podnieść, jakby chciał oznajmić całemu światu, że strajkuje. - Pójdziemy popływać. - Willow zajrzała do lodówki i wyjęła stamtąd słoik z masłem orzechowym. Potem sięgnęła po papierową torbę pełną świeżych bułeczek i zabrała się za robienie kanapek. -Zapakujemy lunch, żeby móc później urządzić sobie piknik nad jeziorem. Lizzie spojrzała na nią z politowaniem - Nie możemy pójść się kąpać. Tata mówi, że jest za późno, by opłacało się otwierać jeszcze w tym roku basen w Summerhill. Willow przekroiła bułeczki i posmarowała je masłem orzechowym. - Nie potrzebujemy basenu. - W jednej z szafek znalazła słoik miodu. - Tata nie pozwala nam korzystać z miejskiego basenu! - Lizzie nie dawała za wygraną. - Nasza ostatnia niania mówiła, http://www.altrider.pl/media/ Żadna z tych ewentualności nie brzmiała zbyt przekonująco. Żadna też go nie uspokoiła. Dlaczego Robichaux wezwał oficera dochodzeniówki w sobotę wieczorem i gra z nim w ciuciubabkę? Sprawa śmierdzi. Chop coś knuje. Wyszedł z klubu bez żadnych przeszkód. Gloria siedziała w samochodzie, jak ją zostawił. Uśmiechnął się i pomachał do niej ręką. - Detektyw Santos? Otoczyło go nagle czterech mężczyzn, gliniarzy, jak się domyślał na podstawie tanich garniturów i charakterystycznie przyciętych włosów. Santos spojrzał na nich czujnie. - Zgadza się. Jeden z mężczyzn pokazał odznakę. - Porucznik Brown, sprawy wewnętrzne. To oficerowie Patrick, Tompson i White. Santos odwzajemnił otwarcie nieprzychylne spojrzenia, czując, że zaczyna coś rozumieć. Aha, o to chodzi, został wystawiony. Ale przez kogo? I dlaczego? - O co chodzi, poruczniku? - zapytał. - Myślę, że pan wie, detektywie. Łapy na ścianę. Zrobił, co mu kazali. Patrick obszukał go, zabierając rewolwer i odznakę. - Co to jest? - Wyciągnął mu z kieszeni marynarki kopertę i podał porucznikowi, który otworzył ją i popatrzył Santosowi w oczy.
Ma wspaniałe referencje i naprawdę kocha dzieci. Mężczyźni jej nie interesują. Ma pan szczęście. Nie tak dawno wygasł jej poprzedni kontrakt i mogłaby zacząć pracę od zaraz. R S - A czy ten chodzący ideał ma jakieś imię? - Ależ oczywiście, doktorze Galbraith, pańska nowa niania Sprawdź - To dobra myśl - rzekł. - Jest jednak pewien problem. Uniosła brwi ze zdziwieniem. - Co takiego? - Rozmawiałem dziś rano z Jake’em o pewnej firmie. Powiedział, Ŝe do końca tygodnia wszystkiego się dowie. Wydaje mu się, Ŝe ktoś juŜ prowadzi kampanię, a jutro rano on i jego ludzie zbierają siły i oni przejmą dowodzenie.- Widząc jej zawiedzioną minę, dodał: - Powiedziałem mu, Ŝe ty zrozumiesz, a skoro jutro rano jestem wolny, chętnie będę ci towarzyszył. - Ale ja myślałam... - Jeśli idzie o mnie, to doradzanie ci przy kupnie samochodu sprawi mi tylko przyjemność - nie omieszkał ją zapewnić. - Bo przecieŜ w dalszym ciągu jesteśmy przyjaciółmi, prawda?