Tempera przeraziła się.

- Parker ci pomagała? - Tak. Teraz, gdy już nie jesteśmy narzeczonymi... Shey nie dała mu skończyć. - Nigdy nimi nie byliście. Tanner nie przejął się jej uwagą. - ...możemy się przyjaźnić. Przypuszczam, że Parker jest dobrym kumplem. - Dla mnie raczej średnim, skoro dostarcza ci takich informacji. - Poprawię ci humor, gdy powiem, że zagroziła mi zemstą, jeśli cię skrzywdzę? Shey uśmiechnęła się. -Zdziwisz się, ale tak. Tanner roześmiał się serdecznie. - Tak myślałem! Shey pochyliła się nad drugim butem. Przy tym ruchu koszulka wysunęła się jej z dżinsów, odsłaniając wąziutki pasek skóry. Maleńki i pokazany niechcący, ale Tannerowi to wystarczyło. Wszystko, co wiązało się z Shey, tak na niego działało. Nawet jej wybuchy, złości i ta skórzana kurtka. To, jak się http://www.abc-medycyny.edu.pl/media/ poziomie, na który lady Rothley nawet nie próbowała się wznieść. Nie powinnam już się z nim spotykać, powiedziała sobie Tempera. Jednocześnie poczuła, że coś się w niej zbuntowało na tę myśl. Musiała jednak być realistką. Przede wszystkim trzeba się uwolnić od zobowiązania. Potem pozostawało tylko mieć nadzieję, że kiedy książę już otrzyma obraz, zamknie go gdzieś w szufladzie i po prostu o nim zapomni. Im szybciej obraz trafi do księcia, tym lepiej. Jak każdy mężczyzna byłby zły, gdyby nie dostał tego, czego pragnie. Żałowała, że nie zostawiła obrazu na sekretarzy ku. Nie mogła zasnąć przez całą noc. Kiedy gwiazdy zaczęły

swych dni. Tempera poczuła, jak do oczu napływają jej łzy, lecz powstrzymała je siłą v.oii Odwróciła się od okna i wciąż trzymając obrazy w dłoniach, podeszła do drzwi, nasłuchując, czy z korytarza nie dobiegają jakieś odgłosy. Za drzwiami panowała absolutna cisza. Ukradkiem, w Sprawdź czuła takiej ulgi jak teraz. - Żegnaj, Tanner. Chyba wreszcie dotarło do ciebie, że nic tu po tobie. Zapomnij o narzeczonej, zapomnij o wszystkim. Wracaj do domu. Odprowadzał ją wzrokiem, gdy odjeżdżała z parkingu. Jej ostatnie słowa poruszyły go. Zapomnij o narzeczonej. Akurat to miał już za sobą. Zupełnie zapomniał o Parker. Teraz uświadomił sobie coś ważniejszego - że właściwie już wcześniej przestał widzieć w Parker swoją przyszłą żonę. Instynktownie czuł, że ten związek nigdy nie dojdzie do skutku. Wiele sobie przemyślał po rozstaniu ze Stephana. Ostatecznie